s.

ԲԱՂՍԱՄՈՆ. որ եւ ԲԱՂԱՍԱՄՈՆ, ԲԱՂԱՍԱՄՈՍ. cf. ԲԱԼԱՍԱՆ. պալսամ.

Կիտրոնն, եւ ապա բաղսամոնն, եւ դաբնիդն. (Ագաթ.։)

Իւղս անոյշս ցանիցէ, եւ զբաղսամովնն ազնուական. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Բ։)

Սքինոս, բաղսամոս, նարդէս (իբրեւ ծառք). (Վեցօր. ՟Զ։)