cf. Բազմաւոր.
πληθυντικός pluralis Յոգնական, նշանակիչ բազմաւորի. հակադրեալն միաւորականի, կամ եզականի. շատւոր.
Ամենայն տուրք, եւ պարգեւք. զբազմութիւն շնորհացն եւ պարգեւացն կամելով յայտ առնել՝ բազմաւորական եդ զբանն։ Զի այս սովորութիւն է գրոց, երբեմն զբազմաւորականն՝ միաւորական դնել, եւ երբեմն զմիաւորականն՝ միաւորական դնել, եւ երբեմն զմիաւորականն՝ բազմաւորական. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Բազմաւորական բայք են այսք. դանեմք, կոփեմք, կտրեմք, եւ այսպիսիքն. (Երզն. քեր.։)
Կամ Բազմաւոր. բազմաթիւ. բազմապատիկ. շատ.
Հազարն զբազմաւորականն ցուցանէ. (Նար. երգ.։)
Բազմաւորական իմն պահանջէ պէտս ... Բազմաւորական թռչունք. (Պիտ.։)
Պարունակեալ զբազմաւորական գաւառս աշխարհին. (Կաղանկտ.։)
իբր Յոգնակի.
Բազմաւորականս ասաց (փառաւորեցէ՛ք), զի ի դէմս բազմաց էր. (Լծ. ածաբ.։)
Կամ Ստէպ. յաճախ. բազում անգամ.
Մեծն Դաւիթ՝ բազմաւորական զանունս զայս (հովուութեան) ի կիր արկանէ. տէր հովուեսցէ զիս. որ հովուեսդ Իսրայէլի. եւ այլն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)