adj.

burdened with many sins, great sinner.

adj.

Որոյ բազում են մեղք. յետին մեղաւոր , կարի յանցաւոր. բազմայանց. մեղքը շատ.

Ո՛վ անձն իմ բազմամեղ։ Ոչ այլ ոք բազմամեղ. (Մանդ.։ Նար.։)

Բազմամեղիս ողորմեա՛։։ (Շար.)

Որպէս տէր ոք խնամակալ, որ ի բանտէ զբազմամեղս հանել կամիցի. (Ոսկ. ես.։)

Հայեցաւ ի կինն բազմամեղ. (Եղիշ. խաչել.։)

Զբազմամերաց յիրաւի ոք ասիցէ զայն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9։)

Օտարք Աստուծոյ փրկութեանն՝ բազմամեղքն (դարձան). (Լծ. ածաբ.։)