adj.

sinning much, very sinful;

s.

great sinner.

adj.

μείζονα πλημμελήσας multum peccans, maxime culpabilis. Ոյր մեղքն են մեծ կամ մեծամեծ. բազմամեղ. շա՛տ մեղաւոր.

Մեծամեղ այր ապրեալ լիցի ի տօնիս։ Զմեծամեղն խնդրէք. որպէս դուք ասէք, նա է մեծամեղ քան զամենեսեան. (Եղիշ. ի չարչարանս.։)

Մեծամեղին սակաւ (քան զարժանն) պատիժս հրամայէ դնել ի վերայ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18։)

Եթէ զսակաւամեղսն տանջեաց, եւ մեծամեղացն ներիցէ. (Ոսկ. ես.։)

Որք ի քրէական մետաղսն են մեծամեղքն աքսորեալ. (Կանոն.։)

Ամպարիշտք եւ մեծամեղք. (Լմբ. պտրգ.։)

Յայնմ երկրի զմեծամեղսն զնոսա դնէ. (Իգն.։)