ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.

Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)

Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արդարադատաւորութիւն արդարադատաւորութիւնք
accusatif արդարադատաւորութիւն արդարադատաւորութիւնս
génitif արդարադատաւորութեան արդարադատաւորութեանց
locatif արդարադատաւորութեան արդարադատաւորութիւնս
datif արդարադատաւորութեան արդարադատաւորութեանց
ablatif արդարադատաւորութենէ արդարադատաւորութեանց
instrumental արդարադատաւորութեամբ արդարադատաւորութեամբք