ԱՍՏՈՒԱԾԱԿՈՂՄՆ ԱՍՏՈՒԱԾԱԿՈՅՍ τὰ πρὸς τὸν θεόν, τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ quae ad deum, in deum, a deo, ex parte dei Կողմն Աստուծոյ. եւ Որ ինչ է ի կողմն Աստուծոյ, եւ ի կողմանէ կամ ի դիմաց նորա.
Դառնացուցիչք էք աստուածակողմանն. (Օր. ՟Լ՟Ա 27։)
Որ ոչ եղեն հեստեալք յաստուածակողմանն. (Յհ. կթ.։)
Դու եղիցիս նման յաստուածակոյս կողմանէ։ Հաւատարիմ քահանայապետ յաստուածակոյս կողմանէ անտի։ Ամենայն քահանայապետ վասն մարդկան կայ յաստուածակոյս կողմն անդր. (Ել. ՟Դ 16։ Երբ. ՟Բ 17։ ՟Ե 1։)
Անդրյաստուածակոյս կո՞ղմն կամիս, թէ մնալ աստէն իմարմնի. (Վրք. հց. ՟Ի։)
Յորժամ յօժարութիւն ոք եւ փոյթ յանձին ունիցի, տացի նմա ամենայն ինչ եւ յստուածակոյս կողմանէ անտի. (Ոսկ. մ. ՟Բ 20։)
ՅԱՍՏՈՒԱԾԱԿՈՅՍ. իբր Առ Աստուած. դէպ յԱստուծոյ. Յաստուածակոյս, եւ յետ Աստուծոյ ի նախագործն քահանայապետութիւն վերագրեաց. (Դիոն. երկն.։)