hy    |   fr

Աստուածագիտութիւն

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԳԻՏՈՒԹԻՒՆ.

Ստելով բանս եւ ճառս եւ աստուածագիտութիւնս. յն. պատգամս, կամ հրամանս (իբրեւ ՅԱտուածոյ)։ (Փիլ. բագն.)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածագիտութիւն աստուածագիտութիւնք
accusatif աստուածագիտութիւն աստուածագիտութիւնս
génitif աստուածագիտութեան աստուածագիտութեանց
locatif աստուածագիտութեան աստուածագիտութիւնս
datif աստուածագիտութեան աստուածագիտութեանց
ablatif աստուածագիտութենէ աստուածագիտութեանց
instrumental աստուածագիտութեամբ աստուածագիտութեամբք