cf. Ասացած.
φάσις, λέξις, ῤῆμα. dictio, dictum, λόγος sermo, verbum. որ եւ ԱՍԱՑԱԾ, ԱՍԱԾ, ԱՍՔ, ԱՍՈՒԹԻՒՆ, ԱՍԱՑՈՒՄՆ. Բան (ասացեալ կամ գրեալ). խօսք, եւ փառ.
Ասացուած բանից. (Առ որս. ՟Է։)
Ըստ ասացածի սաղմոսերգին. (Փարպ.։)
Զանց ըզնորա յոլովագոյնն առնելով ասացուածովք։ Յարմարական ասացուածովք. (Պիտ.։)
Մարգարէական բանիցս ասացուած։ Միտք ասացուածիս լի է տարակուսանօք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։ եւ Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
Բժշկէ զայն ասացուածով. (Լմբ. սղ.։)
Պարտ է ասացուածին դաշնաւոր գոլ. (Պիտ.։)
Յարմարագիր ի պատմութիւնս ասացուածի իւրոյ. (Փարպ.։)
Բազում ասացուած արար ընդդէմ աղանդին մարկիոնացւոց։ Ճառելով ի սկզբանէն եւ ճշմարիտ ասացուածովք. (Խոր. ՟Բ 63. 64։)