adv.

Որպէս առակաւ. առակախօսութեամբ. օրինակաւ. մթին բանիւ.

Ինձ թուի՝ թէ նշանակաբար եւ առակապէս. (Փիլ. լին. ՟Ա. 13։)

Առակապէս ասէ փրկիչն, եւ ոչ յայտնապէս (կամ հրամանաբար). (Ոսկ. ղկ.։ Ճ. ՟Գ.։)