rebellion, revolt, mutiny, sedition, faction, revolution.
ἁποστασία, ἁπόστασις, ἁποστροφή. defectio, rebellio, aversio. Ապստամբն լինել. ապստամբելն. վտարանջութիւն. անհնազանդութիւն իշխանի կամ օրինաց. զօրպալըգ, ասիլիք, պաշ գալտըրմասը.
Եթէ վասն ապստամբութեան ինչ յանցեաք առաջի տեառն։ Ստիպաւ տագնապէին զապստամբութիւնն։ Զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։ Զհետ ապստամբութեանց մերոց գնասցուք. եւ այլն։
Ապստամբութիւն ուսուցանես ի մոսէսէ. (Գծ. ՟Ի՟Ա. 21։)
Ես զնորա ապստամբութեան ինչ խորհուրդ ոչ գիտեմ. (Խոր. ՟Գ. 64։)
Ապստամբութեամբ բազմաւ թագ իւր կապեալ։ Յապստամբութիւն զինքն զինեալ յամիրապետէն. (Յհ. կթ.։)
Սկիզբն ապստամբութեան է յագեցումն վարդապետութեան. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
ի թանձրացեալն, որպէս Ապստամբ եւ ապստամբեցուցիչ նեռն.
Եթէ ոչ նախ եկեսցէ ապստամբութիւնն. (՟Բ. Թես. ՟Բ. 3.)
Եւ զի՞նչ իցէ ապստամբութիւնն. (Ոսկ.) զնա կոչէ ապստամբ, որպէս թէ զբազումս կորուսանիցէ, եւ ապստամբ առնիցէ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ապստամբութիւն | ապստամբութիւնք |
accusatif | ապստամբութիւն | ապստամբութիւնս |
génitif | ապստամբութեան | ապստամբութեանց |
locatif | ապստամբութեան | ապստամբութիւնս |
datif | ապստամբութեան | ապստամբութեանց |
ablatif | ապստամբութենէ | ապստամբութեանց |
instrumental | ապստամբութեամբ | ապստամբութեամբք |