s.

rebellion, revolt, mutiny, sedition, faction, revolution.

s.

ἁποστασία, ἁπόστασις, ἁποστροφή. defectio, rebellio, aversio. Ապստամբն լինել. ապստամբելն. վտարանջութիւն. անհնազանդութիւն իշխանի կամ օրինաց. զօրպալըգ, ասիլիք, պաշ գալտըրմասը.

Եթէ վասն ապստամբութեան ինչ յանցեաք առաջի տեառն։ Ստիպաւ տագնապէին զապստամբութիւնն։ Զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։ Զհետ ապստամբութեանց մերոց գնասցուք. եւ այլն։

Ապստամբութիւն ուսուցանես ի մոսէսէ. (Գծ. ՟Ի՟Ա. 21։)

Ես զնորա ապստամբութեան ինչ խորհուրդ ոչ գիտեմ. (Խոր. ՟Գ. 64։)

Ապստամբութեամբ բազմաւ թագ իւր կապեալ։ Յապստամբութիւն զինքն զինեալ յամիրապետէն. (Յհ. կթ.։)

Սկիզբն ապստամբութեան է յագեցումն վարդապետութեան. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

ի թանձրացեալն, որպէս Ապստամբ եւ ապստամբեցուցիչ նեռն.

Եթէ ոչ նախ եկեսցէ ապստամբութիւնն. (՟Բ. Թես. ՟Բ. 3.)

Եւ զի՞նչ իցէ ապստամբութիւնն. (Ոսկ.) զնա կոչէ ապստամբ, որպէս թէ զբազումս կորուսանիցէ, եւ ապստամբ առնիցէ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապստամբութիւն ապստամբութիւնք
accusatif ապստամբութիւն ապստամբութիւնս
génitif ապստամբութեան ապստամբութեանց
locatif ապստամբութեան ապստամբութիւնս
datif ապստամբութեան ապստամբութեանց
ablatif ապստամբութենէ ապստամբութեանց
instrumental ապստամբութեամբ ապստամբութեամբք