adj.

that created the world.

adj.

κοσμοποιός. mundi factor, autor. cf. ԱՇԽԱՐՀԱԳՈՐԾ.

Աշխարհաստեղծն՝ ինքն արդարոյ երեւի. (Փիլ. ՟գ. մանկ.։)

Բազում արարիչս եւ աշխարհաստեղծս ի ներքս մուծանեն. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Զաշխարհաստեղծ բերանոյդ. (Նար. ՟Լ՟Ե։)

Տարածեաց եւ տէրն զաշխարհաստեղծ բազուկն իւր ի վերայ խաչին։ Սկզբնածինն այն խաւար զգալի ի հրամանէն աշխարհաստեղծ տեղի տուեալ հալածեցաւ. (Սկեւռ. յեսայ. եւ Սկեւռ. ի յար.։)