adj.

worldly, attached to the wordly vanities.

adj.

φιλόκοσμος, qui amat mundum, i.e. res mundanas et terrenas. Որ սիրէ զաշխարհ եւ զաշխարհային իրս. տիւնեա փերէսթ, մէճազի.

Յորս ուրախանան աշխարհասէրք. (Յճխ. ՟Ի։)

Ոչ ըստ աշխարհասիրացն ոմանց ծախելով յանարժանս. (Պիտ.։)

Անձուկ է ճանապարհն այն աշխարհասիրաց. (Խոսր.։)

Զքաղցրահամ կերակուրս՝ աշխարհասիրաց թողին. (Լաստ. ՟Զ։)

Աշխարհասէրք գոլով՝ հեղձուցին զհաւատոց բանն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Եւ իբր Աշխարհասիրական.

Աշխարհասէր պատրանք. (Յճխ. ՟Ի։)

իբր Հայրենասէր.

Որպէս աշխարհասէրք (կամ աշխատասէրք՝) սատարք ելով շինութեան. (Պիտ.։)

Սիրելի աշխարհի. հաճոյական մարդկան.

Ոչ ըստ տեղւոյ գոլով աշխարհասէր շարաբանութեան. (Երզն. քեր.։)