adj.

that inhabits the world or a country;
cosmopolitan.

adj. s.

Բնակիչ աշխարհին, գաւառին. երկրցի, տեղացի. եերլի, էհալի.

Ժողովեսցսն բազմութիւն մանկտւոյ զճիւաղաբարոյ զաշխարհաբնակն։ Անասնաբարոյ աշխարհաբնակքն. (Ագաթ.։)

Աշխարհաբնակք մարդկան, որ ժողովեալ էին. (Բուզ. ՟Դ. 15։)

ԱՇԽԱՐՀԱԲՆԱԿ ԱՇԽԱՐՀԱԿԱՆ. Որպէս Գաւառական. ռամիկ. խառնիճաղանջ. շինական.

Զբազումս յաշխարհականացն հրապուրեալ զկնի ինքեանց՝ ի հետիոտս տանէին ի մարտ հետեւակ զրուն՝ որ յաշխարհաբնակ մարդկնէն էին. (Ղեւոնդ.։)