Անստագոյն

adj. adv.

ἁψευδέστατος, ἁψευδέστατα. verissimus, verissime. Ամենեւին անսուտ. հարազատ. ամենայն ճշմարտութեամբ.

Կերպարան հօր անստագոյն. (Առ որս. ՟Ե։)

Մինչ զի անստագոյնս ասել. եւ այլ. (Փիլ. իմաստն.։)