ԱՆՉԱՐԱԿՆԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՆՉԱՐԱԿՆՈՒԹԻՒՆ. Աննախանձութիւն. անաչառ առատաձեռնութիւն.
Ոչ իբրեւ զկիսապարգեւ, այլ իբրեւ զբարերար առատ մեծատուն անչարակնածութեամբ շնորհեաց զամենայն. յօրէնսն առատութեամբ անչարակնութեան աստուծոյ. (Փիլ. այլաբ.։)
Աննախանձ է աստուածութիւնն, եւ անչարակնութիւն պարգեւասէր. (Եղիշ. հոգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անչարակնութիւն | անչարակնութիւնք |
| accusatif | անչարակնութիւն | անչարակնութիւնս |
| génitif | անչարակնութեան | անչարակնութեանց |
| locatif | անչարակնութեան | անչարակնութիւնս |
| datif | անչարակնութեան | անչարակնութեանց |
| ablatif | անչարակնութենէ | անչարակնութեանց |
| instrumental | անչարակնութեամբ | անչարակնութեամբք |