Անուսումնագոյն, Գունի, Ից

adj.

Առաւել կամ կարի անուսումն. տգիտագոյն. անբանագոյն.

Ոմանք (ի կենդանեաց) իբրեւ մերձաւորագոյնք իմն ի բան եւ յուսումն, եւ այլք ամենեւին անբան, եւ անուսումնագոյնք. (Առ որս. ՟Է։)