adv.

foolishly, imprudently.

adv.

ἁσυνέτως, ἁνοήτως, ἁσόφως. imperite, stulte. եւ այլն. Առանց հանճարոյ. անմտաբար. անիմաստաբար. անխելքաբար. շաշգընճա. տելիճէ.

Անհանճարաբա՛ր ասելն, զիա՞րդ հնար է այսմիկ լինել։ Ո՛չ ըողուլ անհանճարաբար, զոր ինչ գործելն էր պարտ. (Պրպմ.։)

Ոչ անհանճարաբար զանմտութիւնս նոցա շահիս։ Ընթեռնումք հատակոտորս եւ անհանճարաբար. (Առ որս.։)

Անհանճարաբար ի բաց մերկացեալ զլուսեղէն զարդարանսն. (Ճշ.։)

Զձեռսն եւ զոտսն անհանճարաբար ի հարուածս շարժէ. (Գր. հր.։)

Անհանճարաբար շաղակրատանք. (Շ. թղթ.։)