Անկումն աստեղ, այս ինքն ծածկումն լուսափայլ աստեղն՝ մեծ շուն կոչեցելոյ ի վայր քան զաստեղատունն Հայկայ, աներեւութանալով ի մերձենալ արեգական, եւ անդէն ի հեռանալ նորին ի վեր երեւելով. որ յայնժամ ԵԼԱՍՏԵՂ ասի.
Յանկաստեղն ձիւն գայ. (Շիր.։)
Ելաստեղ մայիս. (՟Ի՟Գ.) անկաստեղ, ապրիլ. ՟Ժ՟Դ։ Իսկ զի ասէ, ՟Թ ի վերայ բեր նահանջի, եւ տուր մարերի՝ ի գիտել զանկաստեղն, գիտեա՛, զի յառաջին ամի թուականին՝ անկաստեղն ի մարերի յինն էր. (Տօմար.։) ( Ստեփ. լեհ. ԱՆԿԱՍՏՂ կոչէ զբոյլս բազմաստեղս ի վեր քան զՀայկ)։