adv.

Իբր անխնայաբար. յանխնայս.

Անխնամաբար խողշողէին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)

Կոտորեաց անխնամաբար ի սուր սուսերի. (Սամ.։)

Եւ ոչ անխնամաբար ահաւորութեամբ զտառապեալ հոգիս զարհուրեցուցեր. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)