unprotected, forlorn, destitute.
Յետնեալ ի խնամոց. պէտ չունեցօղ. թէրք օլունմուշ.
Զորոց անփոյթ առնելով ստացողացն՝ թողուցուն անխնամս։ Իբրեւ զանհանգիստ անխնամս. (Պիտ.։)
Ի ծոյլ կամաց եւ յանխնամ խորհրդոց բուսանին փուշք վնասակարք. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Եւ ոչ խնամօղ. անփոյթ. անողորմ. անխնայ. պէտ չընօղ. հաճաթսըզ. իհմալճը.
Մի՛ անխնամ՝ խոցելոցն վիրաւորաց լինիցիք. (Երզն. լս.։)
Բարս անխնամս եւ սպանողս ստացեալ ունէր. (Ճ. ՟Ա.։)
Զի մի՛ կարծիցի անգութ եւ անխնամ եւ գազանամիտ էի. (Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Ա։)
ԱՆԽՆԱՄ, ԱՆԽՆԱՄՍ. Առանց խնամոց. առանց ընդունելոյ զխնամս.
Ի մէջ օտարաց կորեաւ, անսուգ՝ անխնամ. (՟Բ. Մակ. ՟Ե. 5։)
Ի հիւանդութեանն անտած եւ անխնամ անկեալ տատանին. (Պիտ.։)
Եւ յանխնայս. անխնամաբար. գըյագճա.
Եւ զյուղիտա անխնամ տանջելով՝ չարչարէին զնա քերելով։ Որ քարաձիգ ի նա լինէին, եւ անխընա՛մըս քարկոծէին. (Գանձ.։)