adj.

cf. Անպատշաճ.

adj.

Որ չէ ըմբոն. անպատեհ. անպատշաճ. անդէպ. եագըշմազ. եագըշըգսըզ.

Անըմբոն տրտմախոհութիւն. (Մագ. ՟Ծ՟Բ։)

Անըմբոն վարկանին մասն գոլ զանբանն (բանականին)։ Անըմբոն վարկանել անքանակ բնութեանն քանականալ. (Սարկ. հանգ. եւ Սարկ. մարդեղ.։)

Ո՛չ անըմբոն կարծեմ երբեմն եւ զոգւոյ դնել դատաստան։ Թէպէտ անըմբոն ասացեալք կարծի. (Մխ. դտ. եւ Մխ. առակ.։)