Աներկբայելի

adj. adv.

cf. ԱՆԵՐԿԲԱՅ.

Աներկբայելի սրտիւ մեծարել. (Յհ. իմ. պաւլ։)

Որով ծանուցեալ լինիս, թէ իցես աներկբայելի։ Ամենաստեղծ աներկբայելի. (Նար. ՟Կ՟Գ. ՟Ղ։)

Կացէ՛ք ի նմին անշարժ, հաստատուն, աներկբայելի. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)