adj. s.

Որ չերդնու. պեռի յերդմանէ. եւ չերդնուլն. τὸ ἁνώμοτον. non jurare.

Ուսուցանէ ամենեւին աներդումն լինել. (Տօնակ.։)

Գեղեցիկ եւ յարմարելի բանական բնութեան՝ աներդո՛ւմնն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Աներդումն՝ լաւ է քան զողորմութիւնս եւ զպատարագս. (Մանդ. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աներդումն աներդմունք
accusatif աներդումն աներդմունս
génitif աներդման աներդմանց
locatif աներդման աներդմունս
datif աներդման աներդմանց
ablatif աներդմանէ աներդմանց
instrumental աներդմամբ աներդմամբք