adj.

that cannot be created.

cf. ԱՆԵՂ՝ ըստ ա. նշ. ἁγένητος. գրի եւ ἁγέννητος.

Անեղանելի բնութիւն. (Շար.։ Ոսկ.։ Փիլ. լին.։)

Անեղանելին, եւ եղականն, Աստուած՝ եւ Որդին մարդոյ. (Ածազգ. ՟Գ։)

Աստուծոյն՝ Բանի բնութիւն՝ անեղանելի, եւ ի Հօրէ. իսկ մարմնոյ նորին գոյացութիւնն ի Կուսէ, եւ արարածական. (Յհ. իմ. երեւ։)

Եւ ըստ բ. նշ.

Այլ եւս երեք սեռք մահկանացուք պակաս գոն մեզ՝ անեղանելիք. որոց ոչ եղելոյ՝ երկին անկատար։ Անեղանելիք, այս ինքն տակաւին ոչ եւս եղեալք. (Սահմ. ՟Ա. ի Պղատոնէ։ եւ լծ. հյ։ եւ Մագ. ՟Ե։)