cf. ՅԱՆԿՈՒՄՆ.
Ենթակէտն ո՛չ անգման ունի զօրութիւն. (Երզն. քեր.։)
ՅԱՆԿՈՒՄՆ, կամ ՅԱՆԳՈՒՄՆ, յանգման. որպէս ի յանգումն, ցկատարած, ի վախճանի. յաւարտ.
Ի սկզբանցն մինչեւ յանկումն գալ կենցաղոյս. (Պիտ.։)
Յանգումն բերեալ՝ տեսանէ զամենայն ի բարիս աւարտեալ. (Մագ. Ե։)
Աստանօր յանգման գրոցս կարգեաց զյաղագս ունելոյն բան. (Անյաղթ ստորոգ.։)
ԱՆԳՈՒՄՆ, cf. ԱՆԿՈՒՄՆ.
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անգումն | անգմունք |
accusatif | անգումն | անգմունս |
génitif | անգման | անգմանց |
locatif | անգման | անգմունս |
datif | անգման | անգմանց |
ablatif | անգմանէ | անգմանց |
instrumental | անգմամբ | անգմամբք |