ԱՆԳՈՍՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆԳՈՍՆՈՒՄՆ. Անգոսնելն, եւ անգոսնիլն. λοιδορία. (հյ. լուտանք) contumelia (թշնամանք)
Ապա եթէ նորա անգոսնելոյն նոյնպէս անգոսնութիւն զարկանես, զհուրն բորբոքեցեր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)
Մարմնական մխիթարութեան հանապազորդ անգոսնումն. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անգոսնութիւն | անգոսնութիւնք |
accusatif | անգոսնութիւն | անգոսնութիւնս |
génitif | անգոսնութեան | անգոսնութեանց |
locatif | անգոսնութեան | անգոսնութիւնս |
datif | անգոսնութեան | անգոսնութեանց |
ablatif | անգոսնութենէ | անգոսնութեանց |
instrumental | անգոսնութեամբ | անգոսնութեամբք |