s.

ԱՆԳՈՍՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆԳՈՍՆՈՒՄՆ. Անգոսնելն, եւ անգոսնիլն. λοιδορία. (հյ. լուտանք) contumelia (թշնամանք)

Ապա եթէ նորա անգոսնելոյն նոյնպէս անգոսնութիւն զարկանես, զհուրն բորբոքեցեր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)

Մարմնական մխիթարութեան հանապազորդ անգոսնումն. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անգոսնութիւն անգոսնութիւնք
accusatif անգոսնութիւն անգոսնութիւնս
génitif անգոսնութեան անգոսնութեանց
locatif անգոսնութեան անգոսնութիւնս
datif անգոսնութեան անգոսնութեանց
ablatif անգոսնութենէ անգոսնութեանց
instrumental անգոսնութեամբ անգոսնութեամբք