Անարժանագործ, Ի, Աց

adj.

Որ գործէ զանարժանս, զպղծութիւնս, զչարիս. ἁνοσιουργός. nefarius

Անարժանագործացն ոգիք զմահկանացու զհետ երթան մարմնոցն՝ ապականեալք (մեղօք)։ Ամենեցուն անարժանագործացն ի բաց գնալ. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)