altération, changement.
cf. ԱՅԼԱՅԼՈՒԹԻՒՆ. ἁλλοίωσις. mutatio
Մի՛ այլ այլումն ինչ անփոփոխելւոյն նոյնութեան կարծեսցուք. (Դիոն. ածայ. ՟Թ։)
Ըստ այլայլման իրաց եւ ժամանակաց. (Փարպ.։)
Առանց այլայլման կացին անբաժին. (Նար. խչ.։)
Ոչ այլայլումն ընկալաւ յայնմանէ որ էրն. (Պրպմ. ԽԶ։)
Ի վերայ մարմնոյ միաւորութիւն՝ այլայլումն գործէ. (Նիւս. բն. ՟Գ։)
Ամենայն լոյս փոփոխի, եւ այլայլումն կրէ. (Ի գիրս խոսր.։)
Այլայլմամբ ամբոխեն զմիմեանս. (Երզն. մտթ.։)
Օդոյ ցնդումն եւ այլայլումն. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | այլայլումն | այլայլմունք |
| accusatif | այլայլումն | այլայլմունս |
| génitif | այլայլման | այլայլմանց |
| locatif | այլայլման | այլայլմունս |
| datif | այլայլման | այլայլմանց |
| ablatif | այլայլմանէ | այլայլմանց |
| instrumental | այլայլմամբ | այլայլմամբք |