adj. s.

of another sect, of a different faith;
sectary.

cf. ԱՅԼԱԿՐՕՆ.

Իմաստունն ոչ միայն զհամազգիս մարդիկ եւ զբարս, այլ եւ զայլազգիս եւ զայլաղանդս ապրեցուցանէ. (Փիլ. լին. ՟Գ։)

Ամաչեմ ի հեթանոսաց եւ ի հրէից եւ յայլաղանդոց, կամ յայլաղանդիցն. (Ոսկ. եբր. եւ Մանդ. ԻԳ։)

Մի՛ մոլորիլ ի սնոտիապատիր բանս այլաղանդացն։ Զգուշացոյց յայլաղանդիցն պատրանաց. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ե. ՟Զ։)

Զգինի իմաստից հելլենացւոց, կամ հրէից, կամ այլաղանդոցն՝ մի առանց խորհելոյ եւ քննելոյ ըմպեր եւ աշակերտիր. (Լմբ. առակ.։)

Որ առաքելական աւանդից եւ հետեւողաց նոցին հետեւող, իբր այլաղանդ թշնամանէին. (Սկեւռ. լմբ.։)