vn.

to be in confusion;
to be embroiled, disturbed, to riot, to be in commotion.

ձ. կ.

ταράσσομαι. turbor, κυμαίνομαι. fluctuo, aestuo Խռովիլ. վրդովիլ. աղմկիլ. ծփիլ. յուզիլ. խառնակիլ, տակնուվրայ ըլլալ. գարըշթըրմագ. ալթիւսթ եթմէք.

Ծով՝ ջուրս հոսանաց բազմաց ըմպելով՝ առաւելութեամբ արբեցութեանն ամբոխի. (Պիսիդ.։)

Իբրեւ զձայն ծովու ամբոխելոյ ալեօք. (Ես. ՟Ե. 30։)

Ալիք խորհրդոցս ամբոխեալ է եւ ամբոխի. (Լմբ. սղ.։)

Ի խաղաղանալս իմում ամբոխիմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)

Մի՛ առ քեզ եւ մի՛ առ մարդիկ ամբոխիցիմք ինչ. (Խոսր.։)

Ոչ ամբոխեցան (երկուանօք) ի միտս. (Ոսկ. յհ.։)

Զի միտք նոցա մի՛ զայլ ինչ բանիւք կամ գործով ամբոխեաք՝ ոչինչ կարասցեն ի միտ առնուլ. (Նանայ.։)