adj.

turbulent, perturbateur, factieux.

adj.

ὁχληρός. turbulentus, molestiam adferens. Որ ամբոխ առնէ. խռովիչ. խռովարար. աղմկարար. տակնուվրայ ընօղ. ֆիթնէ գօփարըճը.

Հրեշտակ ամբոխարար. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

ԶԲարաբբայն զայր մի ամբոխարար եւ սպանող. (Վանակ. յոբ.։)

Ոչ երբէք զամբոխարար զմարմնոյն ախտակցութիւնս ընդունէր. (Բրս. գոհ.։)

Զամենայն ամբոխարարսն իւր զմարմնական ցանկութիւնս ի բաց հալածեսցէ. (Ոսկիփոր.։)