adj.

ὁχλικός popularis, ταραχώδης turbulentus Սեպհական ամբոխի. ռամկական.

Վերացուցեալ զմիտս նոցա յամբոխական աղաղակէ. (Շ. յհ. ՟Լ՟Ա։)

Եւ խռովական. աղմկեալ.

Զժողովուրդս ամբոխական բարոյսն (այս ինքն բարոյիւք) ոչ ի վեր ելանել. (Փիլ. ել.։)

Զանկայունս զայսոսիկ՝ զախտաւորս եւ զամբոխական զկեանս՝ ջուրս եւ խորս ծովու եւ պտոյտս կոչէ. (Նիւս. կուս.։)

Ամբոխական երկիւղիւն սաստկապէս ստանայ զճգունս մարմնական առաքինութեանցն. (Լմբ. սղ.։)