Ամառնային, այնոյ, ոց

adj.

θερινός. aestivus Որ ինչ հայի յամառն. սեպհական ամարայնոյ. ամըռւան. եազլըգ. եազլը.

Ժամանակ ամառնային էր։ Որ է ամառնայինն եղանակ. (Խոր. ՟Ա. 25։)

Յամառնային ջերմութենէ. (Յհ. կթ.։)

Յեղմունք ամառնային եւ ձմեռնային։ Ամառնայնոյ յեղանակին, ձմեռնայնոյն, եւ զուգօրէին. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3։)

Յամառնային պտուղսն. (Կլիմաք.։)

s.

Յօդիւ՝ իբր ամառնային եղանակ.

Զոր ոչ ամառնայինն, եւ ոչ այլ ոք յերկուցն տարաւ ճոխութիւն. (Պիտ.։)

Մինչեւ ամառնայինն յաշունն յեղանակեալ յեղափոխէր. (Յհ. կթ.։)

Սա յամառնայինս ի խաղալն իւր ի կողմանս հիւսիսոյ. (Խոր. ՟Ա. 16։)

Որք յամառնայինսն տաքմամբ աւազին ժռիցն վշտացուցանեն. (Պիտ.։)