Աղջամուղջ, մղջաւ

s.

որ եւ ԱՂՏԱՄՈՒՂՏ. Թանձր մէգ. մառախուղ. խաւար. բալ. մութն. մթութիւն. σκότος, ζόφος, γνόφος, ἁχλύς tenebrae, caligo, nebulo, մութ. գարանլիգ. զուլմէթ. փուս. տուման.

Ընդ աղջամուղջս առաւօտին ելին արքն արտաքս. (Յես. ՟Բ.) տե՛ս եւ ԱՐՇԱԼՈՒՇ։

Որոց աղջամուղջք խաւարին (այս ինքն խաւարի) յաւիտեան պահեալ կան. (Բ. Պետ. ՟Բ. 17։)

Աղջամղջաւ խռովութեանն զինքն ծածկելով. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Ծագեալ արեգակն՝ զաղջամուղջ զխաւար զօդոյն լի արար լուսով։ Աղջամղջիւ լի են ամենայն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. լիւս.։)

Միգապատեալ կաս ի հուր հնոցին, եւ աղջամղջիւ յաննշոյլ գեհենին. (Մանդ. ՟Ա. եւ Եփր. խոստով.։)

Զիմանալի նոցա աչս ի բաց մաքրել յանգիտութեան աղջամղջէն, որ շուրջ զնոքօքն կայ. (Դիոն. ածայ. ՟Դ։)

Յորժամ աճէ մի կողմն լուսնի, միւս կողմն զնշանակ աղջամղջի ցուցանէ. (Շիր.։)

Զանլոյս աղջամուղջ գիշերոյն. (Պիտ.։)

Անլոյս աղջամղջիւ։ Աղջամղջաւն անօրէնութեան. (Սարգ.։)

Աղջամուղջն մասն ինչ լուսոյ ունելով ընդ խաւարի (որպէս արշալուրշ). (Ի գիրս խոսր.։)

adj.

իբր աղջամղջին.

Աղջամուղջ խաւարաւ նսեմացաւ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Բ։)