pl. s.

bitterness, grief, trouble;
crime.

s.

Եղեռն. եւ աղէտ.

Զհեշտ ցանկութեանցն եւ զայլոց ախտիցն զանվճար զաղէտսն. որոց իւրաքանչիւր ոք ի սոցանէ աղունց գործակ է. (Փիլ. լին. ՟Բ. 69։)

Հաւակ այնքանեացն եղեալ աղունց։ Ոչ մասնաւոր ինչ գործելով աղունս։ Յիշեցէք զդորա աղունս, զվայրավատմունս ընչիցն, եւ այլն։ Զգործեցեալ ի դմանէ աղունս յանդիման կացուցանել։ Զանվայելուչն կատարելով աղունս՝ առակելով զծնողսն. (Պիտ.։)

Աղունք, չարիք։ Աղունք՝ աղետից եւ թշուառութեան անուն է։ (Հին բռ.)