adj.

souillé de vices, de passions.

adj.

Ուր իցէ բիծ եւ արատ ախտից հոգւոյ. անմաքուր. աղտեղի. փիս. լէքէլի.

Յախտաբիծ ցանկութեանց արտաքոյ լինել։ Հրեշտակք յամենայն ախտաբիծ կրից յստա՛կ են եւ մաքուրք. (Շ. մտթ.։) (Տօնակ.։)

s.

ախտաւոր բիծ, արատ. սպի.

Զամենայն ախտաբիծս նոցա մաշեալ սպառեմ ի մտաց իմոց. (Լմբ. սղ.։)