s.

Συγγένεια;
cognatio;
Ազգատոհմ. ազգականութիւն. համացեղութիւն;
սօյ սօփ;
Նոցա՝ եւ հայոց թագաւորացն մի ազգաւորութիւն էր տոհմին (Բուզ. գ՟. 6);
Տուն եւ ազգաւորութիւն եւ գաւառ ո՛չ էր ընտանի իմաստնոյ, բայց առաքինութիւնք։ Տոհմքն մեծ իմն են ազգաւորութիւն եւ բազմամարդիկ (Փիլ. իմաստ. եւ ել)

s.

συγγένεια, cognatio Ազգատոհմ. ազգականութիւն. համացեղութիւն. սօյ սօփ.

Նոցա՝ եւ հայոց թագաւորացն մի ազգաւորութիւն էր տոհմին. (Բուզ. ՟Գ. 6։)

Տուն եւ ազգաւորութիւն եւ գաւառ ո՛չ էր ընտանի իմաստնոյ, բայց առաքինութիւնք։ Տոհմքն մեծ իմն են ազգաւորութիւն եւ բազմամարդիկ. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. ել.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ազգաւորութիւն ազգաւորութիւնք
accusatif ազգաւորութիւն ազգաւորութիւնս
génitif ազգաւորութեան ազգաւորութեանց
locatif ազգաւորութեան ազգաւորութիւնս
datif ազգաւորութեան ազգաւորութեանց
ablatif ազգաւորութենէ ազգաւորութեանց
instrumental ազգաւորութեամբ ազգաւորութեամբք