relationship, consanguinity, kin, cognation;
race, family;
likeness, analogy;
զօդք ազգականութեան, the ties of relationship.
συγγένεια, (cognatio) Մերձաւորութիւն ըստ ազգի եւ ցեղի եւ ազգատոհմի. ազգակցութիւն. արենակցութիւն.
Եղիուս յազգականութենէ Արամայ. (Յոբ. ՟Լ՟Բ. 2։)
Ազգականութեան անուամբ պատրեալ։ Որ ի քում հարազատութեան ազգականութենէ տանն Յուդայի։ Որք հարազատ առ ի յարենէցն ազգականութենէ էին մարդիկ. (Խոր. ՟Բ. 71։ Նար. ՟Ի։ Պիտ.։)
Իբրեւ ի թանձրացեալն, Ազգ. ցեղ. տոհմ.
Ել չորրորդ վիճակն որդւոցն Իսաքարու ըստ ազգականութեան իւրեանց։ Այս է ժառանգութիւն ցեղի որդւոցն Դանայ ըստ ազգականութեան իւրեանց. (Յես. ՟Ժ՟Բ։)
Խաղայ սատանայ ընդ մերասեր ազգականութեանս (այս ինքն ազգի մարդկան). (Նար. մծբ.։)
Ազգական. ազգակից.
Հրաժարեալք ի կնոջէ, եւ ի մանկանց, եւ ի մարմնական ազգականութենէ. (Սարգ. ՟գ. յհ.։)
Բնութենակից. համագոյ.
Մին անպատումն ազգականութեանց. (Նար. ՟Հ՟Ե։)
Իսկ նմանութեամբ՝ Որպիսի՛ եւ է մօտաւորութիւն. ընտանութիւն. կցորդութիւն։
Անմահութիւն է ազգականութիւն իմաստութեան. (Իմաստ. ՟Ը. 18։)
Միւռոն՝ ստուգաբանեալ մեկնապէս ըստ մեզ՝ մեռելութեան ազգականութիւն։ Տե՛ս եւ զտպաւոր ստուերին յօրինակին զազգականութիւնն առ ճշմարտութիւնս. (Նար. ՟Ղ՟Գ։ Ոսկ. յհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ազգականութիւն | ազգականութիւնք |
| accusatif | ազգականութիւն | ազգականութիւնս |
| génitif | ազգականութեան | ազգականութեանց |
| locatif | ազգականութեան | ազգականութիւնս |
| datif | ազգականութեան | ազգականութեանց |
| ablatif | ազգականութենէ | ազգականութեանց |
| instrumental | ազգականութեամբ | ազգականութեամբք |