Քեզէն

adv.

ՔԵԶԷՆ, դու քեզէն, քեզէն զքեզ. ՔԵԶՈՅՆ. քեզ քեզոյն, քեզոյն զքեզ. σύ tu σεαυτῷ, σαύτῳ, ταυτόν, ἐαυτόν tibi ipsi, ex te, te ipsum ἑν σεαυτῴ in te ipse եւ այլն. Ի քէն. դու ինքնին. յանձնէ քումմէ. անձամբանձին. անձամբ զանձն. քեզնէ, դու քեզմէ, դուն քեզի, դուն քեզ.

Արի՛, եւ քեզէն թօթափեա՛ զանկողինս քո։ Աղի՛ եւ դու քեզէն պատահեա՛ մեզ. (Գծ. ՟Թ. 34։ Դտ. ՟Ը. 21։)

Քեզէն վարես զքեզ յանդարձ օտարութիւն. (Եղիշ. միանձն.։)

Դու քեզէն տուր զիրաւն. (Խոսր.։ Դու քեզէն իսկ վկայես ինձ. Ագաթ.։)

Քեզէն վկայէիր։ Քեզէն բամբասեռ. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)

Քեզէն զքեզ պարտաւորեցեր, եւ ես թողում զպատիժսն։ Դու քեզէն զպատիժսն յանձն առեր, եւ ես թողում զպատուհասն. (Ոսկ. ապաշխ. ՟Բ։)

Քեզէն իսկ զքեւ արկեալ զքոյին իսկ զգործսն՝ յառնիցես. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)

Արա՛ քեզոյն օձ, եւ գի՛ծ զնա ի բաց հատանելով զցանկութիւնս։ Որ ոչինչ յաշխարհ, այլ եւ ո՛չ քեզոյն իսկ զքեզ բերե մուծեր. (Փիլ.։)

Քեզոյն զքեզ զրկելով. (Բրս. գորդ.։)

Կամ որպէս լոկ դերանուն, Քեզ ինքնին. ի քեզ յինքեան. քո գլխովին.

Ո՞չ մինչ կայրն, քեզոյն իսկ (յն. քեզ) կայր. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)

Զմարդկայինն տեսանես քեզոյն իսկ ի քեզ (յն. ի քեզ ինքնդ), եւ՛ զբանն եւ՛ զմիտս. (Նիւս. կազմ.։)

Արարէ՛ք ձեզ բարեկամս ի մամոնայէ. զի գարձեալ քո քեզոյն (յն. քո՛յդ) լինիցի ուղղութիւնն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 5։)