hy    |   fr

Փրկութիւնաբեր

cf. Փրկութիւնագործ.

adj.

Որ բերէ կամ առթէ զփրկութիւն.

զորա փրկութիւնաբեր տնօրէնութիւն ի մէնջ լուեալ՝ գիտունք լինին։ Հնչեցուցանելով ընդ ծագս տիեզերաց հրաշափառ փրկութիւնբեր զյարութիւնն. (Նար. երգ.։ Ճ. ՟Գ.։)