to be displeased, afflicted, grieved, chagrined, to sorrow, to take to heart, to repine, to fret.
λυπέομαι, συλλυπέομαι tristor, moereo, doleo σκυθρωπάζω vultu tetrico et tristi sum στυγυάζω pro inviso habeo ἁθυμέω animum despondeo եւ այլն. Տրտում եւ տխուր լինել. տրտմութիւն կրել. տխրիլ. թախծիլ. խռովիլ. նեղիլ. վշտանալ. դժուարիլ. զչարիլ. խոժոռիլ. տրտմիլ, ցաւիլ, երեսը կախել, նեղանալ.
Տրտմեցաւ կային յոյժ։ Մի՛ տրտմիցիս ի սրտի քում զկնի տրոցն քոց նմա։ Տրտմեցաւ յովնան տրտմութիւն մեծ ... թէ արդարեւ յոյժ տրտմեա՞լ իցես ի վերայ դդմենւոյն։ Ակն ունէի, թէ ոք տրտմեսցի ընդ իս (ցաւակցութեամբ)։ Տրտմեցան ի վերայ քո։ Տրտմեսցին վասն քո։ Ուրա՛խ եմ, ո՛չ զի տրտմիցիք, այլ զի յապաշխարութիւն տրտմեցարուք։ Քանզի տրտմեցայք դուք ըստ աստուծոյ։ Տուք արբեցութիւն տրտմեցելոց.եւ այլն։
Զտրտմութիւն՝ զոր տրտմեցայք վասն խօթութեան նորա. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Չասէ իսկ, թէ երանի՛ տրտմեցելոցն, այլ թէ երանի սգաւորացն։ Տրտմեցելոյ թերեւս ի մարդկային տկարութենէ։ Ուրախութիւն տրտմեցելոյ բնութեանս՝ բերկրեալ կոյս մարիամ։ Արբուցին տրտմեցելոց որդւոց ադամայ զբաժակն ուրախարար. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։ Պրպմ. ձ։ Շար.։)
Իբրեւ թախծեալ սգաւորք յոգի եւ ի մարմին (այսինքն հոգւով եւ մարմնով) էաք տրտմեալ. (Եղիշ. ՟Ե։)