cf. Տմարդիկ.
ἁπάνθρωπος inhumanus. Անմարդի. յետնեալ ի մարդկութենէ. ապառում. անշնորհ. ապաշնորհ. ապերախտ. անգութ. անագորոյն.
Իսկ դու եւ առ այսոսիկ եղեր տմարդի եւ հում։ Առ բարերարն տմարդիք։ Տարտամք եւ տմարդիք։ Դատաւորք տմարդիք։ Տմարդի յղփացեալ։ Անագորոյնք եւ տմարդիք։ Ռիշտ ես ամենեւին եւ տմարդի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Բ։ յկ. ՟Զ։ Խոր. ՟Գ. 68։ Նար. ՟Խ՟Ը։ Լմբ. սղ.։ Մխ. առակ.։)
Որ զտմարդի դատաւոր ած յիրաւունս, ո՞րչափ եւս զկամեցող ողորմութեան եւ զփափագողն փրկութեան աստուած. (Մեկն. ղկ.։)
Ուսանիմք զտմարդի բարս մեծատանն. (Իգն.։)
Ի տանջելն զնոսա տմարդի պատժովք։ Վիրաւորեալս տմարդի հարուածովք. (ՃՃ.։)
Զամպարշտացն առ աստուած, եւ զտմարդեացն կորուստ. (Սարկ. հանգ.։)