ill-favoured, disfigured, deformed;
ungracious, ungraceful, unpleasant;
unfortunate, unlucky;
ungrateful, unthankful.
ἅχαρις. ingratus, ut ratia carens, insuavis, injucundus. Յետնեալ ի հոգեւոր կամ ի մարմնաւոր շնորհէ. ուր պակասին շնորհք, կամ վայելչութիւն. անշնորհք, շէնք շնորհք չունեցօղ.
Առասպել տարաժամ՝ այր անշնորհ (կամ անշնորհք). (Սիր. ՟Ի. 20։)
Անհաւատից եւ անշնորհից եւ յոլով բանք խրատուց ոչինչ օգուտ գործեն. (Յճխ. ՟Դ։)
Անշնորհ մկրտութիւն. (Մագ. ՟Ա։)
Անշնորհ սնափառութեամբ ցնդին յարտասուս. (Կլիմաք.։)
Ակամայն եւ ի հարկէն անշնորհ է, եւ առանց վայելչութեան. (Վրք. սեղբ.։)
Բանք իմաստասիրացն անշնորհք են, եւ օտար ի ճշմարտութենէ. (Սարգ. յուդ. յռջբ։)
Զի մի՛ կարծիցեն, թէ երկայն աղօթելն անշնորհ ինչ իցէ. (Իգն.։)
Ասի եւ իբր.
Տացես ըմպել յանշնորհս. այսինքն անշնորհաբար կամ անդէպս. (Սիր. ՟Ի՟Թ. 32։)
ἁχάριστος. ingratus, gravitudinis expers. Ապաշնորհ. անշնորհակալու. ապերախտ. ոչ փոխարինօղ. նամքէօր.
Անհաւանք ծնողաց, անշնորհք. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ. 2։)
Զայնպիսի քաղցր տեսութիւն թողուլ, յանշնորհն եւ ի ժլատն ընթանալ (բռնաւորի) ծառայութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 7։)
Եւ այսպէս անշնորհ՝ սերմանողին ցուցանին. (Իգն.։)
Կշտամբէ զանշնորհն լինել նոցա, եւ առանց ողորմութեան. (Շ. յկ. ՟Ծ՟Թ։)
ԱՆՇՆՈՐՀ ԱՌՆԵԼ. Չճանաչել կամ առ ոտն հարկանել զտուօղն շնորհի. աներախտի կամ անարժան շնորհակալութեան համարել.
Դորին խրատ անշնորհ առնել զդիսն իշխեաց, որոց նմա զայն շնորհեալ էր գեղեցկութիւն. (Ագաթ.։)
Անշնորհ առնէր զտալիսն եւ զբերելիսն կարասոյն. (Բուզ. ՟Դ. 10։)