ὐετός pluvia ὅμβρος imber νιφετός nimbus, nix, stilla. որ եւ ՏԱՂԱՏԱՐԱՓ. Տեղ. տարափ. անձրեւ. ձիւն. ցօղ առատ.
Իջցէ իբրեւ զանձրեւ ի վերայ սիզոյ, եւ իբրեւ զտեղատարափ ի վերայ խոտոյ. (Օր. ՟Լ՟Բ. 1։)
Եթէ զշիթս անձրեւաց եւ զտեղատարափոյ ունիցիս ի համար ինչ։ Շիթք անձրեւաց, եւ տեղատարափ ձեան, եւ ոլոռն կթարկտի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։ ՟Բ. 1։)
Որպէս ի տեղատարափաց բռնութիւն է ի մարմնական գնացս անկեալ։ Տեսանե՞ս զհոյլս տեղատարափացս ահագին եւ սոսկալի. (Մաշկ.։)
Գայ ի վերայ ձմեռն փորձութեանցն, եւ տեղատարափ նեղութեանցն որպէս զձիւն սառնացեալ ի վերայ մտացն. (Լմբ. սղ.։)
Կամ ա.մ. որպէս Տ՝եղատարափական. իբրեւ զտեղատարափ.
Ըստ նմանութեան տեղատարափ շառաչման նետաձիգ բարկութեամբ։ Ետես նա բազմադիմի զնետս. մուխս չարին տեղատարափ խաղացեալ. (Փարպ.։ Լմբ. պտրգ.։)
ՏԵՂԱՏԱՐԱՓ ԼԻՆԵԼ. Տեղալ որպէս զտարափ.
Թշնամին տեղատարափ լինի սպառնալեօք. (Ոսկ. ես.։)