Տեղատարափ, ոյ

s.

very heavy shower, pelting or drenching rain, floods, torrents of rain;
heavy fall of snow or hail;

fig.

— լինել սպառնալեօք, to rain threats;
ետես զնետս — խաղացեալ, he saw a storm of arrows coming.

Other definitions containing this entry

Տաղատարափ

cf. Տեղատարափ.

Voir tout

s.

ὐετός pluvia ὅμβρος imber νιφετός nimbus, nix, stilla. որ եւ ՏԱՂԱՏԱՐԱՓ. Տեղ. տարափ. անձրեւ. ձիւն. ցօղ առատ.

Իջցէ իբրեւ զանձրեւ ի վերայ սիզոյ, եւ իբրեւ զտեղատարափ ի վերայ խոտոյ. (Օր. ՟Լ՟Բ. 1։)

Եթէ զշիթս անձրեւաց եւ զտեղատարափոյ ունիցիս ի համար ինչ։ Շիթք անձրեւաց, եւ տեղատարափ ձեան, եւ ոլոռն կթարկտի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։ ՟Բ. 1։)

Որպէս ի տեղատարափաց բռնութիւն է ի մարմնական գնացս անկեալ։ Տեսանե՞ս զհոյլս տեղատարափացս ահագին եւ սոսկալի. (Մաշկ.։)

Գայ ի վերայ ձմեռն փորձութեանցն, եւ տեղատարափ նեղութեանցն որպէս զձիւն սառնացեալ ի վերայ մտացն. (Լմբ. սղ.։)

adj. adv.

Կամ ա.մ. որպէս Տ՝եղատարափական. իբրեւ զտեղատարափ.

Ըստ նմանութեան տեղատարափ շառաչման նետաձիգ բարկութեամբ։ Ետես նա բազմադիմի զնետս. մուխս չարին տեղատարափ խաղացեալ. (Փարպ.։ Լմբ. պտրգ.։)

ՏԵՂԱՏԱՐԱՓ ԼԻՆԵԼ. Տեղալ որպէս զտարափ.

Թշնամին տեղատարափ լինի սպառնալեօք. (Ոսկ. ես.։)