Other definitions containing this entry
ՄՈՐՃ կամ ՄՈՐՉ. Դալար գաւազան. ոստ. շառաւիղ. վրացերէն՝ մո՛րլի։
πυρρός rufus, ruber վրացերէն՝ սխէտի Կարմիր դեղնագոյն, հրագոյն, բոցագոյն՝ որպէս ծիրան, նարինջ. աթէշի. թուռունճի. փօրփուգալի.
πίθος dolium. Առ մեօք վարի որպէս Կարաս գինւոյ. քիւփ, ֆըչի. իսկ վրացերէն՝ տակա՛ռի է Գուբ.
Իբր Հէն աւազուտ վայրագ, կան ի վերայ վազօղ. վրացերէն եւս ավազակի. λήστης latro, πειρατής pirata, sive praedo marinus Յելուզակ. յայտնի գող. հուղկահար. կողոպտիչ եւ սպանօղ ուղեւորաց, եւ այլն.
Voir tout