Վիճիմ, եցայ

ձ.

διαλέγομαι dissero, discepto, disputo συζητέω (պ. սիդիզիտէն ). mutuo quaero, altercor, litigo προβάλλω propono, repono, oppono διακρίνω dijudico φιλονεικέω rixor, contendo. Վէճ եւ խնդիր յարուցանել. ի վէգ գալ. ի պայքար մտանել. հակառակիլ բանիւ. դիմախօսել. պնդել. հակաճառիլ.

Վիճէին ընդ փարաւորնի։ Որ վիճինն ընդ քեզ։ Զի՞աչ վիճէիք ընդ նոսա։ Ընդ խօսելն նոցա եւ ընդ վիճել։ Վիճել ընդ ստեփանոսի։ Խօսէր եւ վիճէր ընդ յոյնս.եւ այլն։

Մարգարէդ ընդ անմռունչսն եւեթ վիճի ի նմանութիւն մանկտւոյ. (Ոսկ. ես.։)

Յորժամ վասն հօր վիճիցին, սկսանին ասել, մի աստուած հայր։ Ոչ հաւանեցաւ հրամանաց մերոց, այլ եւ վիճեցաւ, զանձն իւր անուանեալ քրիստոնեայ. (Սեբեր. ՟Դ։ Ճ. ՟Գ.։)

Եթէ զսա յանդիմանեսցես, միւսն եւս, եւ միւսն այլ զնոյն վիճեսցին. (Դիոն. թղթ.։)