cf. Վէճ.
ἕνστασις objectio, argumentum. որ եւ ՎԷՃ.
Որք ի սուրբ գրոց վիճութիւնք եւ ընդդիմադրութիւնք։ Հակառակութիւն, վիճութիւն, նենգութիւն. (Առ որս. ՟Ե։ Մանդ. ՟Ի՟Ե։)
Եւ որպէս Վիճակ կամ վճիռ. հարցումն, վարձ կամ պատիժ.
Պղատոն յաղագս յանդիցն եւ վիճութեան անձանց (այսինքն հոգւոց) ասէ, թէ անիրաւաբար կենցաղավարեալքն տանջին. (Նոննոս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վիճութիւն | վիճութիւնք |
| accusatif | վիճութիւն | վիճութիւնս |
| génitif | վիճութեան | վիճութեանց |
| locatif | վիճութեան | վիճութիւնս |
| datif | վիճութեան | վիճութեանց |
| ablatif | վիճութենէ | վիճութեանց |
| instrumental | վիճութեամբ | վիճութեամբք |