Վերստեայք

adj.

ՎԵՐՍՏԱՅՔ կամ ՎԵՐՍՏԵԱՅՔ. ὀ, οἰ ἁνότατω . իբր Անդուստ ի վերուստ կամ ի վեր անդր ասացեալք.

Այլեւ թագաւորքն վերստեայք ստէպ-ստէպ օրինօքն՝ որ վասն քրիստոնէիցն էր, զպարգեւսն աստուծոյ հաստատէին մեզ. (Եւս. պտմ. ՟Ժ. 2։)