to fall down, to precipitate;
to fall under, to submit, to yield, to be subject to, to undergo.
καταπίπτω decido, prolabor, delabor. Ի վայր անկանիլ. կործանիլ. գլորիլ.
Ստորանկեալ ի ծովն ընկղմէր. (Մագ. ՟Լ՟Է։)
Ստորանկեալ մարդոյն ի բարեվայելուչ դրախտէն. (Ճշ. եւ Մաշտ.։)
Ի տեղի ստորանկեալ լուսոյն։ Անկան նման ստորանկելոց։ Առ հրեշտակականն թափուր տեղի ստորանկելոց։ Առ հրեշտակականն թափուր տեղի ստորանկելոց. (Շար.։ Նար. ՟Լ՟Դ։)
Վերաբունեալ ամբարտաւանք յերկիր ստորանկեալ կործանեցան. (Թէոդոր. կուս.։)
ՍՏՈՐԱՆԿԻԼ. ὐποπίπτω cado sub ὐποκύπτω caput submitto, inclino ὐπόκειμαι subjaceo, subjectus sum. Ներքոյ դնիլ՝ անկանիլ. ըստանձնել. խոնարհիլ. յանձն առնուլ. կրել.
Մի՛, որք վասն չարչարանաց են բանք՝ վնասեսցեն զքեզ, եթէ զիարդ աստուած ստորանկի ընդ չարչարանօք։ Մի՛ ոք կարծիցէ զգեր ի վերոյն էութիւն ընդ մահուն չարչարանօք ստորանկիլ. (Լծ. ածաբ.։ Լմբ. հանգ.։)
Ոչ է հնար այնմ՝ որ յառաջ քան զյաւիտեանս էր, ընդ ժամանակաւ ստորանգիլ. (Ճ. ՟Դ.։)
Մայրն մելիտոնի ի յուսս բարձեալ ստորանկէր զպատանին։ Եթէ ոչ ստորանկեալ՝ զծայրսն ի մայրիցն ինքեան խոնարհեցուցանէ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ը։)
ՍՏՈՐԱՆԿԻԼ. Հպատակիլ. լինել ընդ իշխանութեամբ.
Կամաւ ստորանկիլ ընդ իշխանութեամբ. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)
Ոչ ստորանգիլ գողութեամբ թագաւորական հրամանին. (Նիւս. թէոդոր.։)
Աստուած արարիչ է բնութեան էից, եւ ոչ ընդ նոքոք ստորանկի. (Շ. թղթ.։)
Ոչ իբր օգնական, քանզի ստորանկեալ է, այլ իբրեւ առ տէր. (Փիլ. լին. ՟Ա. 49։)
ՍՏՈՐԱՆԿԵԱԼ ὐποκείμενος subjectus. Ենթակայ, առարկայ, առաջիկայ.
Առ երկրաչափսն տեսանին ձեւք. զոր եթէ փոխեսցէ ոք, փոխէ եւ զստորանկելոյն բնութիւն։ Ոչ եւս ի ստորանկեալ նիւթոյ միայն առնէ զնշանսն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 196։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 41։)