to be subdued, subject to.
ὐπόκειμαι subjicior, subsum. Ստորակայ կամ ենթակայ լինել. ի ներքոյ դնիլ. արկանիլ ընդ իւիք. ստորին կայս ունել. վայրաբերիլ.
Որով բաժանին յիրերաց, նովին եւ ի թիւ ստորակային։ Որպէս նիւթ ստորակայի կին. քանզի առ սա լինի գործ նորա. (Դամասկ.։ Նիւս. բն.։)
Խստապարանոց բարս ոչ ստորակայի յայսոսիկ կրթութիւնս յարատեւական հաւանել։ Սոքա իսկ (մետաղք եւ ականք) պէտս ունին կազմածոյ, հաւանին հանճարոյ եւ իմաստութեան ստորակայիլ. (Մագ. ՟Ի՟Ե. չ. եւս եւ ՟Ժ. ՟Ժ՟Ա։ եւ Մագ. յիշ. ոտ. խչ.։)
Յաշտարակէն՝ յոր վերելեալ, ի բախմանէն ստորակայեալ. (Շ. վիպ.։)